လက္ဖက္ရည္ငွက္မ်ားရဲ႕ညေန (၃)

on Tuesday, December 28, 2010

စိတ္ညစ္ေနတဲ့ ရုပ္ေျပာင္
ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကာတြန္းေတြဟာ
‘ေနေရာင္ျခည္ကဖီး’ ထဲမွာ
ေအာက္စီဂ်င္ ရွာေနၾကတယ္
သူတို႔ ဘ၀ခရီးမွာ
မီးျပတ္, ေရျပတ္
ကားက်ပ္, ဗြက္ေပါက္တဲ့ ကိစၥ
စာမဖဲြ႕ေလာက္ေတာ့ပါ
ကေမာက္ကမ က်ဴရွင္
ကေမာက္ကမ ယဥ္ေက်းမႈ
ကေမာက္ကမ ကုန္ေစ်းႏႈန္း
ကေမာက္ကမ အေတြးအေခၚ
ဘယ္ဟာကို ေဘးေခ်ာ္လို႔
ဘယ္အရာကို ေဖးေခၚမလဲ
ေဟာ့ဒီ ေဖာ္မိုက္ကာ စားပဲြေလးမွာ
(ကာတြန္းဆရာေတြရဲ႕…
လာ- ဟူး- ၾကာ စကား၀ိုင္းေလ
နားထိုင္း, လက္တုန္
မ်က္စိမႈန္သူ မလာရ)
တစ္စံုတစ္ရာကို ‘ကာ’ၿပီး
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ‘တြန္း’သူဟာ
ကာတြန္းဆရာတဲ့လား
ဟာသပညာရွင္တဲ့လား
ကုိယ့္တရား ကိုယ္ေဆာင္ၾက
ကိုေမွာင္ သိတယ္
ကိုကို စိန္ရိုး သိတယ္
သမိန္ေပါသြပ္ သိတယ္
တြတ္ပီ သိတယ္
ကမၻာရွား သိတယ္
ေနေရာင္ျခည္ထဲမွာ
ကာတြန္း ျဖစ္သြားတဲ့ သူေတြ
အားလံုး သိတယ္…။

ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွာ
ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ညခ်မ္း
ကိုယ္တို႔ မလြမ္းဘူး
စိန္းျမစ္ကမ္းေဘးက
ကေဖးဆိုင္ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔
ဘီယာဂါးဒင္းထဲက အနမ္း
ေက်ာခ်မ္းသလား ရွင္မေရ
‘ထင္သလိုေန ေသခဲ’ ဆိုတဲ့ ၀ါဒနဲ႔
‘ငါမွ တစ္ပါး
အျခား ဘာမွ မရွိ’ …ဆိုတဲ့
အဘိဓမၼာ အပုပ္အသိုး
ကိုယ္တို႔ဆီမွာေတာ့ …ႏိုး …ႏိုး …
ရိုးသားတဲ့ ဘာသာေဗဒမွာ
(ရႈိးသမားရဲ႕ …)
၀ါစာေပယ်မ်ဳိး မရွိ
ပကတိၿငိမ္သက္ေနတဲ့
လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲမွာေတာ့
ပြက္ခါနီး မုန္တိုင္းနဲ႔
ရင္လႈိင္းခတ္သံ ရွိတယ္
ၿငိတြယ္စရာ ဘ၀အတြက္
ေရာဂါဘယေတြကို ငဲ့ကြက္ၿပီး
(ဆီးခ်ဳိေရာဂါရွင္ … သူဟာ)
ယမကာ ျဖတ္ခဲ့ရ
အပူအစပ္ ျဖတ္ခဲ့ရ
အခ်ိဳဓာတ္ေတြ ျဖတ္ခဲ့ရ
ကႏၲာရကို ျဖတ္သန္းရတာထက္
လက္ပန္း အက်ဆံုး အခက္
ခ်ိဳေပါ့က် ပင္လယ္နက္
ေဟာဒီ
လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ေပါ့
ၾကက္ဥတစ္လံုးစာ အာဟာရနဲ႔
လူ႔ဘ၀ကို
ထာ၀ရ ရွင္သန္ေစဖို႔ ဆိုတာ
လြယ္ပါ့မလား ရွင္မရယ္။

လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ရတဲ့
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဘာသာစကားဟာ
ခမ္းနားတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေတာ့
မဟုတ္ဘူးေပါ့ ရွင္မရယ္
ပင္လယ္အေၾကာင္း ေျပာေနရင္း
မိုးေလ၀သကိစၥ ေရာက္လိုေရာက္
လက္ဖက္ေျခာက္အေၾကာင္း
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ေဆြးေႏြးရင္း
လက္ဖက္ခင္းေတြ တန္းစီေနတဲ့
ရွမ္းျပည္နယ္အေၾကာင္း ျငင္းခုန္
‘ပင္လံု’ကို ေရာက္လိုေရာက္
လက္ဖက္ရည္ေသာက္ေနရင္း
ကိုယ့္ေရွ႕က ျမင္ကြင္းကို အာရံုျပဳ
ၾကက္ဥတစ္လံုးနဲ႔
ေရေႏြးတစ္အုိးကို ရႈမွတ္ၿပီး
‘သူ႔ဥကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့
ႏႈတ္သီးရွည္ငွက္တစ္ေကာင္’ … လို႔ အမည္ေပး
အေတြးထဲမွာ ပံုေဖာ္
ေခတ္ေပၚ(ေမာ္ဒန္) ပန္းပု
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ထုၾကည့္ခဲ့
လူ႔အဘိဓမၼာကို
သုခိတာ တစ္ဖြာနဲ႔ ရွာခဲ့ …
ကဗ်ာရဲ႕ ညေနခင္းမွာ
ဟင္းလင္းျပင္ ကမၻာဘက္ကို
သစၥာရွာဖို႔ ထြက္ၾကမယ္
ရွင္မ … အတူ လိုက္ခဲ့ကြယ္။

သိတယ္ မဟုတ္လား
ပ်ားအံုခံစားမႈနဲ႔ ရင္ခုန္
ဒဂုန္တာရာ ဂုဏ္ျပဳခဲ့တဲ့
ပန္းႏုေရာင္ ရသနဲ႔
သဘာ၀ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေလးေပါ့
လမ္းေဘးမွာ …
၀မ္းေရးသက္သက္ မဟုတ္
ဆိုင္းဘုတ္ေၾကာ္ျငာ မရွိ
အေဆာင္အေယာင္ အခင္းအက်င္းလည္း
အလ်င္းမရွိ
သိတယ္ မဟုတ္လား ရွင္မ …
ဂီတ … ရုပ္ရွင္ …ပန္းခ်ီ
ပ်ားအံုဆီ လာၾက
ကာတြန္း … ရုပ္ျပ … ဓာတ္ပံု
ပ်ားအံုဆီ လာၾက
အညာ အေၾက ေျမလတ္
စာေပရပ္၀န္းကို ျဖတ္သြားတိုင္း
ပ်ားအံုဆီ လာၾက
အႏုပညာေလာကရဲ႕
ပထမ မ်ိဳးဆက္မွသည္
ပဥၥမမ်ိဳးဆက္အထိ
‘ေလထန္ကုန္း’  …မွာ ရွိေနတယ္
မ်က္လံုးေတြက ၾကည့္ေနတယ္

အဲဒီေနရာေလးမွာ
ေစ်းခ်ဳပ္အပ္ထည္ လာေစာင့္သူ
ပညာရွိျပံဳး - ျပံဳးျပသူ
ဘ၀တူေတြကို ဆံုးမသူ
မစၦရိယမ်က္လံုးကို
ေရဘင္မ်က္မွန္ ဖံုးထားသူ
အႏုပညာရဲ႕ ပခံုးေပၚမွာ
ဘာတာ၀န္မွ မရွိဘူးလို႔
ကမူးကတူး ဟစ္ေၾကြးသူ
အဲဒီလို လူစား
နည္းနည္းပါးပါးေလာက္ေတာ့
ပ်ားအံုကို ေမႊေႏွာက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္
သံုးဆယ့္သံုးလမ္းရဲ႕
ေလထန္ကုန္း အုတ္ခံုတစ္ခု
ေခြးေျခခံု ပုပုေလးေပၚမွာ
သဘာ၀ စာေရးဆရာနဲ႔
ဟာသ စာေရးဆရာရဲ႕
ေပ်ာ္စရာ ရႊင္စရာ အျပံဳးကို
ခရီးၾကံဳတုန္း ျမင္းဖူးတယ္
ႏွလံုးခုန္သံနဲ႔ ေဖ်ာ္ထားတဲ့
ေလထန္ကုန္း လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္ကို
စြဲမက္ ခံစားခဲ့ဖူးတယ္
‘ေလထန္ကုန္းမွာ …
သင္ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီး
ရွိေနတယ္’ …လို႔ ေျပာသြားတဲ့
ဆရာတာရာရဲ႕ စကား
က်က္မွတ္ထားခဲ့ဖူးတယ္
‘မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္ဆိုတာ…
ေလးေရာင္ … ႏွစ္ေရာင္
စလစ္ေဖာင္ကို ဒီလို၀င္
စာအင္ကို ဒီလိုထားေပါ့ ‘ …တဲ့
ကိုေတာက္တို႔ စကား၀ုိင္း
နားထိုင္းသူေတာင္ ၾကားရမယ္
ကားသံတ၀ီ၀ီ
တီး-ေကာ္သံ ညံစီစီ
ေလထန္ကုန္းညေန မႈန္ျပာရီမွာ
ပ်ာကသီ ႏႈတ္ဆက္
လက္ဖက္ရည္ငွက္မ်ား ပ်ံသန္း
တခ်ိဳ႕ …
ပုဇြန္ေတာင္ ယမကာတန္းကို
လွမ္းခဲ့ၾကၿပီ
တခ်ိဳ႕ …
ပန္းဆိုးတန္းကမၻာဘက္
ဦးတည္ထြက္ၾကၿပီ
သီ၀ရီအသစ္ေတြကို
ခ်စ္တတ္တဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္ကေတာ့
အေရွ႕ အေနာက္
ေတာင္ ေျမာက္ ၀ဲယာဆီ …။


လက္ဖက္ရည္ငွက္မ်ားရဲ႕ ညေန…(၂)

on Saturday, December 11, 2010
ဘ၀ဆိုတာ
ဟိုေကာင္ေလး ေဖ်ာ္တဲ့
မာတိုဗာ လို
ထာ၀ရ ခ်ိဳအီႏိုင္ပါ့မလား
မျမင္ရတဲ့ ၾကမၼာေၾကာင့္
ရင္၀မွာ ဗေလာင္ဆူ
ေရေႏြးလို ပူေလာင္က်က္
လက္ဖက္ေျခာက္လို ဖန္ခါးေပမယ့္
ကံတရားကို ရင္ဆိုင္
(အစီခံမပါတဲ့ ဒူးယားလို…)
ထူးျခားစြာ ေနႏိုင္ရမယ္
အားလံုး
ျပန္လည္ဆံုစည္းၾကတဲ့ အခါ
ေဟမာ ရွိမယ္၊ ေမခလာ ရွိမယ္
ပိုးဒါလီ ရွိမယ္၊ ေကာ္နီ ရွိမယ္
ထူးအိမ္သင္ ရွိမယ္၊ ေအာင္ရင္ ရွိမယ္
ရဲသြင္ ရွိမယ္၊ ေနမ်ိဳးေဆး ရွိမယ္
သိတယ္ မဟုတ္လား
ဘာသာစကား အသစ္နဲ႔
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာ
အလင္းျမွားထဲက အခ်စ္ရြာ …။
ဒီေနရာမွာ
ဗီြဒီယို ဘာသာစကား
ရွင္မ, ၾကားရင္ ဖ်ားသြားမယ္
နားထဲမွာ က်ိန္းသြားေအာင္
တစ္သိန္း-, ႏွစ္သိန္း
သံုးသိန္း-, ေလးသိန္း …တဲ့
ကိန္းဂဏန္းမ်ား ၿခိမ္းေျခာက္
ဗီြဒီယို မင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေပါက္ေစ်း
ရွင္မ, ၾကားရင္ ေသြးလန္႔မယ္
ပန္းဆိုးတန္းက
ပလက္ေဖာင္းေဘးမွာ
ကိုတင္လႈိင္ရဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလး
ထိုင္ခံု ေသးေသးေပၚမွာ
ပရိုဂ်ဴဆာကို ေမွ်ာ္တာလား
ေရွ႕တစ္ေခၚကို ၾကည့္တာလား
ကိုယ္ သိကၽြမ္းခဲ့တဲ့ … ပိုင္သ
တစ္ခါက
ကဗ်ာဆရာ … ပိုင္သ
နႏၵာအိုင္မင္းရဲ႕ … ပိုင္သ
ဒါရိုက္တာ … ပိုင္သ
သူ႔ဘ၀မွာ
လွပတဲ့ ရိုက္ခ်က္နဲ႔
သြက္လက္တဲ့ ဇာတ္လမ္း
မွတ္တမ္း က်န္ရစ္ပါေစေသာ္
ပန္းဆိုးတန္း ေဟာလိ၀ုဒ္လည္း
ေဘးဥပါဒ္ ကင္းေ၀းေစေသာ္ …။

လက္ဖက္ရည္ငွက္မ်ားရဲ႕ ညေန…(၁)

on Tuesday, December 7, 2010

အမ်က္ေတြနဲ႔
အခက္မေျပတဲ့ ဒီခရီးမွာ
အသက္ရွည္စရာ နည္းဟာ
ေဟာဒီ…
လက္ဖက္ရည္ ကမၻာႀကီးပါ
ကိုယ့္အလုပ္ ၿပီးေျမာက္ဖို႔
ကိုယ့္အထုပ္ ခရီးေပါက္ဖို႔
တီးေဟာက္စ္ကို တစ္ခါ၀င္
တီးစင္တာမွ တစ္ခါေမာ့
တီးေရွာ့မွာ တစ္ခါနား
တီးဂါးဒင္းမွာ တစ္ခါထိုင္
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဘာသာစကားဆိုေတာ့
(မသိရင္ေတာ့…)
အာပလာတရားေပါ့ ရွင္မရယ္
ၾကားခ်င္ရင္ ခ်ဥ္းကပ္
နပ္ခ်င္ရင္ ေလ့လာ
ရွာခ်င္ရင္ အနီးေလး
ရွင္မ…ဘာကားကို ေရြးမလဲ
ေဟာဒါ လမ္းေဘးကားပြဲစားတန္း ေလ
ဆန္းဘဒ္ကို စီးမလား
ဟိုင္းလပ္, လင္(န္)ဆာ
တိုယုိတာ, ဆူပါဆလြန္း
အဲယားကြန္းပါတဲ့ ဒိုင္နာ
ပါ၀ါစတီယာရင္ ပါတဲ့
ေကာ္ရိုနာ - ဗင္
ပတ္ဗလစ္ကာ, ဆန္နီ
မစ္ဆူဗီရွီ, ကာနီယာ
လိုခ်င္တာ အျမန္ဆံုးျဖတ္
အေရွ႕ေျမာက္ နယ္စပ္ဂယက္ေၾကာင့္
ဒီမွာ ကားေစ်းေတြ တက္ေနတယ္
အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးရင္ေတာ့
ရွင္မရယ္…
တစ္က်ပ္ကားတိုးၿပီး ျပန္ၾကမယ္။