စေဘာ္,စရံ…ဆုိတဲ့
အိမ္ရွင္ရဲ႕ အသံကိုေၾကာက္
အေပ်ာက္,အျပတ္နဲ႔
ေအာက္ထပ္,အေပၚထပ္ကိစၥ
သူ, စိတၱဇျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီ
‘ေရခဲေရ ေသာက္ခ်င္ ဒီကိုလာ …
အိမ္လိုခ်င္ရင္ ဟုိကုိသြား’ …တဲ့
တီဗြီေၾကာ္ျငာထဲက စကား
သူ႔ကို သေရာ္တာလားကြယ္
ခုိအိမ္ေလးေတြကို အားက်
ပ်ားေတြရဲ႕
အိမ္ဖြဲ႕တဲ့ လုံံ႔လကို နည္းယူ
မီးအပူမေၾကာက္တဲ့ ပလူေကာင္ဟာ
အိမ္ရွာရင္း အေတာင္ကၽြတ္
အိမ္ေျမွာင္ကို လြတ္ေအာင္ေရွာင္
အိမ္ဆာေလာင္ရင္ ဂနာမျငိမ္
အိမ္ … အိမ္ … အိမ္…အိမ္ …
အိမ္ … အိမ္ … အိမ္…အိမ္ …
ဘယ္လို အိမ္ကို မွန္းလို႔
ဘယ္လို အခန္းကို ေရြးခ်ယ္မလဲ
သူ႔အေတြးနယ္ထဲမွာေတာ့
ပြဲထဲက ၀န္ႀကီးအေဆာင္အေယာင္နဲ႕
ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာ ေမာင္းခတ္
အရပ္တကာမွာ ေၾကာ္ျငာလႊင့္လို႔
အိမ္ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ရရင္
ရွင္မ … ေလွာင္ေျပာင္မွာလား
ေဟာင္ေကာင္ပုံ တုိက္ပါးပါးေလးကို
ေဒၚလာနဲ႔ အျပတ္ငွားၿပီး
ခပ္ၾကြားၾကြား ေနျပရင္
ရွင္မ … ရယ္ခ်င္ဦးမွာလား
အုိ … သနားၾကင္နာေတာ္မူပါ့
မျမင္ရတဲ့ တန္ခုိးရွင္ငဲ့ …
ေဟာ့ဒီ မုိးေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္က
အိမ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ‘လူ’တစ္ေယာက္ကို
ကူေထာက္ပံ့ပိုး သင့္တန္ခုိးနဲ႔
အမိုးအကာပါရုံ အိမ္ကေလး
ဖန္ဆင္းေပးေတာ္မူပါ အရွင္
… …
(အာမင္ …) လုိ႔ပဲ ဆုိလုိက္ခ်င္။
ဆူးေလေစတီကို ဗဟိုျပဳ
ျမိဳ႕ျပလူမႈ အေဆာက္အအုံမွာ
အသိုက္အၿမဳံေနစရာတစ္ခန္း
အိပ္မက္ထဲမွာ မွန္းခဲ့တယ္
မိသားစု က်န္းမာေရး
လူမႈဘ၀ လွပေရး
ကုသေရး,ကာကြယ္ေရး
ပညာေရး,ေပ်ာ္ရႊင္ေရး
ပတ္၀န္းက်င္သန္႔ရွင္းေရး
အေတြးအေခၚမွန္ကန္ေရး
ရွင္မကို အႀကံေပးမယ္
ရုံး,ေစ်း,ေဆးရုံ,ေက်ာင္း
အားလုံးေပါင္းလုိက္ေတာ့
ေနလု႔ိ ေကာင္းသြားမွာေပါ့ကြယ္
စိတ္ညစ္စရာေတြထဲမွာ
အိမ္ခန္းရွာရတဲ့ ဒုကၡေဘး
စေဘာေစ်းႀကီးတဲ့ ဒုကၡေဘး
အိမ္လခေဘး ဒုကၡေဘး
၀ဋ္ေၾကြးရိွလွ်င္ ေျပေစခ်င္ၿပီ
ၾကည့္ေလ … ရွင္မဖို႔
လွပတဲ့ ဧည့္ခန္းမွာ
တီဗြီ,ကက္ဆက္,ပန္ကာ
ဂစ္တာတစ္လက္,ဆက္တီတစ္စုံ
ေရ မီး အစုံအလင္နဲ႔ေပါ့
ဘုံတစ္ခြင္မွာ
ဂုဏ္အင္ မသိမ္ငယ္ေစရ
သိဂၤါရအၿပဳံးကို
တိမ္လႊာတစ္စ မဖုံးေစရ
(ခုေတာ့ ခဏေနဦး)
ရွင္မ … နည္းနည္းသည္းခံ
ညည္း … ကလန္ကဆန္ မလုပ္နဲ႔
ညည္း … မ်က္ေစာင္းမထုိးနဲ႔
အားလုံးေကာင္းသြားမွာေပါ့
ေနလို႔ ေကာင္းသြားမွာေပါ့
ေနာ့္ … ရွင္မရယ္…။
အသိုက္အၿမဳံ အလုပ္ဆုိတာ
အမႈိက္ပုံ ရႈပ္သလိုေတာ့
မဟုတ္ဘူးေပါ့ ရွင္မရယ္
‘မႏုႆတၱ ဒုလႅဘကို၊
အရေတာ္စြာ ဤအခါ၌’ …တဲ့
မဃေဒ၀ လကၤာသစ္
တစ္ခါတရံ သံသယျဖစ္မိ
ေခါစာမပစ္ႏုိင္လုိ႔
ေရာဂါျဖစ္ေနရသူ
အိမ္ရွာမရလုိ႔
တိမ္လႊာတိမ္စလုိ လႊင့္ေမ်ာသူ
‘ေဟာဒီ ကမၻာေျမႀကီးဟာ
ေျမေခြးကို လုိက္ဖုိ႔
ဖန္ဆင္းထားတာ မဟုတ္ဘူး
အျခားေသာ ရင္းျမစ္ရတနာမ်ားကို
ရွာေဖြရန္
ဖန္ဆင္းထားျခင္း ျဖစ္တယ္’ … ဆုိတဲ့
‘ဂၽြန္ရပ္စကင္း’ ရဲ႕ ေဟာေျပာခ်က္
အိမ္ခန္းရွာရင္း အလြတ္က်က္သူ
ၿမိဳ႕စြန္ရပ္ကြက္ ဇနပုဒ္မွာ
တဲအိမ္ကုပ္ကုပ္ေလးငွားၿပီး
လူသားတုိ႔ ထုံးစံတရားအရ
မယားနဲ႔သားကို ထားႏုိင္ဖုိ႔
ေသြးအားေတြ ဖ်စ္ညွစ္ထုတ္
အရိုးအဆစ္ေတြ ျပဳတ္သြားေအာင္
ခံစား…
သူ စုေဆာင္းထားတ့ဲ ရတနာအထုပ္
သူ႔ စာအုပ္ေတြကို ထုခြဲ
သူ႔ အသည္းႏွလုံးကို အန္ခ်
အိမ္ခန္းေလး အျမန္ရေအာင္
ၾကံဆရတဲ့ အလုပ္ဟာ
သႏၲရသ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ေတာ့
မဟုတ္ေသးဘူး ရွင္မ
ရႊင္ပ်ေနတဲ့ ကမၻာႀကီးဟာ
သူ႔ အိမ္ေဂဟာ မလွရုပ္ေၾကာင့္
လ ငပုပ္ဖမ္းသလုိ
ညိဳေမွာင္သြားမယ္ဆုိရင္
အားနာပါတယ္ ကမၻာႀကီးရယ္။
တဲ တံခါးမွာ
ကဲလား ေထာက္စရာမလို
သူရဲခုိ,သူရဲေျပး မလို
ဗဟိုစည္ ေမွ်ာ္စင္မလို
ေတာ္၀င္ျပႆာဒ္ မလို
ဆက္သြယ္ေရး ၿဂိဳဟ္ထု မလို
မုိက္ခရုိေ၀့ မလို
(တစ္ေန႔တာ ရွာရတဲ့
အသျပာတစ္စနဲ႔
တစ္ေန႔စာ အာဟာရတစ္ဖက္
ပါစက ဓာတ္ေတာ့လုိအပ္တယ္)
ျဖစ္သလိုေန-ျဖစ္သလုိစား
ျဖစ္သလုိသြား-ျဖစ္သလုိျပန္
ေလာကဓံကို အန္တု
အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔
အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံရင္း
‘မနက္ျဖန္ပ်ားရည္’… အရွာထြက္ေတာ့
တမာရြက္ေဖ်ာ္ရည္ ခါးခါးတစ္ခြက္
အသက္ေအာင့္ၿပီး ေသာက္ခဲ့ရ
ေတာက္…
မသက္သာဘူး ရွင္မေရ …
စေလ ဦးပုညရဲ႕
ကာက ၀လိယ ေမာင္ႏွံပမာ
‘အကာမွာ ဆူးခက္
အင္ဖက္အမုိး၊ က်ဴရုိးတုိင္ထူ
ေနပူက်ဲက်ဲ၊ ၀က္သိုက္တဲတြင္
အုတ္ခဲေခါင္းအုန္း၊ အိုးတစ္လုံး ဖ်ာမရိွ
ဘူမိကမၺလာ၊ ေျမေမြ႔ရာမွာ
ခ်ဴခ်ာေတာ္ မူလွေသာ္’ …တဲ့
ေျပာဖို႔လုိေသးလား အခ်စ္ရယ္
စိတ္ညစ္တယ္ဆုိတဲ့ စကား
ဟို … ကာက ၀လိယ လင္မယား
ၾကားသြားရင္
ဖ်ားသြားမယ္ တိုးတိုးေျပာ
မေမာခ်င္ေတာ့ဘူး ရွင္မရယ္။
‘လူ႕ဘ၀မွ
ေ၀းလာသည္ႏွင့္ အမွ်
သစၥတရားႏွင့္ နီးလာခဲ့ၿပီ’…တဲ့
မနာမီ, မေသမီမွာ
လူေတြကို ဖီလာျပဳ
လူမႈအသိုက္အအုံကို
မယုံၾကည္တဲ့စိတ္ဓာတ္
ေဆာ့ခရတိၱရဲ႕ တရားကို
သူ ခါးသီးစြာ ျငင္းဆန္ရင္း
ကံၾကမၼာကို တင္းခံအန္တုခဲ့
စစ္ႀကိဳေခတ္ ၀တၳဳထဲက
လူ႕ဘ၀ဆုိတာ
ဒုကၡေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ၿပီးရင္
သူေဌးႀကီးတစ္ဦးက ကယ္တင္
(ဒိလုိမွ မဟုတ္ခ့ဲရင္ …)
ရုတ္တရက္အေမြေတြရၿပီး
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးဇာတ္သိမ္း
အိမ္း … ေကာင္းေလစြ … ေကာင္းေလစြ
သူ႔ရုပ္ဘ၀မွာေတာ့
ဒုကၡဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခု
ဘယ္သူမွ မွတ္တမ္းမျပဳ
သူ႔အိပ္ခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ေရေႏြးတစ္အိုးနဲ႔
ရုိးသားစြာ ဖတ္ရတဲ့
တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ ၀တၳဳေပါ့
အခုလို အခ်ိန္မွာေတာ့
စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ … ဘာလဲ
သူ႔ စာအုပ္စင္ ဖရိုဖရဲနဲ႔
မႈိနံ႔စြဲေနတဲ့
တဲအိမ္အိုကေလးထဲမွာ
‘မအိုေဆးစာသူမ်ား’ …တဲ့
စိတ္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ ပန္းခ်ီကား
သူ႔ ႏွလုံးသား ေရႊစင္အတိကို
ရွင္မ … သိတယ္မဟုတ္လား
ရွင္မ … နားလည္ႏုိင္ေစသား။ ။
0 comments:
Post a Comment