အနီထည္ အခ်ိဳးက်တဲ့
ေျမနီေရာင္ အိုးလွလွေလးေပၚမွာ
ေနၾကာ, ေဒလီယာ
ဂႏၶၶမာ ပန္းေရာင္စုံကို
စိတ္ကူးပုံစံေတြ ထုတ္
၀ါးျခမ္းျပားတုတ္ကို
ျဖစ္သလုိ စုတ္တံလုပ္ၿပီး
ပန္းပြင့္ရုပ္ပုံေတြ ေရးေနတဲ့
တြံေတးသူရဲ႕ အႏုပညာ
ေရအုိးပန္းခ်ီ လက္ရာရွင္ကို
‘မုိရင္ဂ်ိဳဒါရို’ၿမိဳ႕သားတို႔
ဘယ္သူၿပိဳင္လုိ႔ လွႏုိင္ပါ့မလား
တြံေတးက ေသာက္ေရအုိးကို
တုိက်ိဳမွာ ေစ်းကြက္ရွာ
ယူအက္စ္ ကမၻာရဲ႕
၀ါရွင္တန္ဒီစီကို တင္ပို႔
ျဗိတန္က ရွက္ဖီးလ္ၿမိဳ႕မွာ
အက္ဖ္အီးနဲ႔ ေရာင္းရရင္
ေကာင္းပါ့မလား ရွင္မရယ္
တကယ္လုိ႔သာ …
ပါ၀ါမီတာေတြ
ကြန္ပ်ဴတာ ဆားကစ္ေတြ
ေခတ္မိ စက္ခလုတ္ေတြနဲ႔
အိုးဖုတ္ၿပီး ေဒၚလာရွာရင္
ေဟာဒီ့ ကမၻာေပၚတြင္
ဂႏၳ၀င္လက္မႈအတတ္ကို
စက္မႈသတ္လုိ႔ ေသလိမ့္မယ္
ေပါင္းခံထားတဲ့ ေသာက္ေရၾကည္
ပီအိတ္ခ်္-ဆဲဗင္းကို မွီ၀ဲ
ေရခဲေသတၱာနဲ႔ သုံးေဆာင္သူ
စက္ဘုန္းအေရာင္နဲ႔
လက္ရုံးတစ္ေထာင္ရိွတဲံ သူေဌးႀကီးဟာ
တြံေတးၿမိဳ႕က ေသာက္ေရအုိးကို
တန္ဖိုးအႀကီးဆုံးေပးၿပီး
ကိုယ္ပိုင္ ဟပ္စကီးနဲ႔ ၀ယ္သြားသတဲ့
တြံေတး ေရႊ႔ဆံေတာ္ဘုရားရဲ႕
သစ္သားတန္ေဆာင္းအုိႀကီးထဲမွာ
နားခုိရင္း လဲေလ်ာင္းခုိက္
ေကာင္းလုိက္တဲ့ အိမ္မက္ေပါ့
ေနာ့ … ရွင္မရယ္။
‘အိုး’… ဆိုတာ
ျမန္မာမႈ နယ္ပယ္မွာ
ပစ္ပယ္လုိ႔ မရတဲ့
မရိွ မျဖစ္ ဘာသာေဗဒေပါ့
‘ေဒါင္ေဒါင္ျမည္မွ အုိး’ … တဲ့
‘အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္း ထိ’ … သတဲ့
‘မိဘမ်က္ႏွာ အုိးမည္းသုတ္’ … သတဲ့
‘အုိးေတာ္လုပ္-ဖုတ္ရင္းက မက်က္’ …တဲ့
‘အိုးနဲ႔ဆန္ တန္ရုံခ်က္’…တဲ့
‘အိုးရြဲ႕ကို စေလာင္းရြဲ႕နဲ႕ဖုံး’…တဲ့
‘အိုးမလုံ အုံပြင့္’…တဲ့
‘အိုးကမပူ စေလာင္းက ပူ’…တဲ့
‘အိုးသည္ အိုးေကာင္း မသုံးရ’…တဲ့
‘အမဲရိုးက ဟင္းအုိးမွ အားမနာ’...တဲ့
‘သားေရႊအိုး ထမ္းလာပါေစ’…တဲ့
‘မုိးနဲ႕ သရက္,အိုးနဲ႔ၾကြက္’…တဲ့
‘ဦးေခါင္းတစ္လုံးနဲ႕
အိုးႏွစ္လုံးရြက္’ … သတဲ့
သစ္ရြက္ေတြ တေၾကြေၾကြ
ေလေပြေတြ တေ၀့ေ၀့
မီးခုိးေငြ႕ေတြ တအူအူမွာ
ခ်ိဳးကူသံလည္း မၾကားရ
အိုးဆူလု႔ိမွ
ဆန္ခပ္စရာ မရိွတဲ့ ဘ၀
မၿငိတြယ္ပါရေစနဲ႔ ရွင္မရယ္ …
အိုးေတြ ျမန္ျမန္ယူခ့ဲကြယ္
သမၺန္ကေလး ထြက္ေတာ့မယ္
အိုးေစ်းေကာင္းေအာင္ ဆုေတာင္းကြယ္။
အိုးဘိုရပ္ကြက္ အေရွ႕က
မင္းလမ္း ဆိပ္ကမ္းေကြ႔မွာ
ေပြ႕လုိ႔လည္း မစြမ္း
ထမ္းလို႔လည္း မႏုိင္
စက္သီးႀကိဳးခုိင္ခုိင္နဲ႕ ခ်ီမ,မွ
တကၽြီကၽြီၾကြလာတဲ့ အိုးမ်ားစြာ
ပိႆာခ်ိန္ တစ္ရာစီးတဲ့
ေဟာဒီ့ ရာ၀င္အိုးႀကီးေတြကို
ေဘာက္တူေလွနဲ႔ သယ္လို႔
ထား၀ယ္ကို ပို႔မလို႔တဲ့ကြယ္
(ကိုယ္တို႔ဘ၀ကို ခ်ီမလို႔)
အိုးဖုတ္သူဘ၀ လြတ္ေျမာက္ေရး
ဘယ္သူ ကယ္တင္ေပးပါ့မလဲ
လွပတဲ့ ၿမိဳ႕ျပဆုိင္ခန္း
စံျပရုံ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ
ခမ္းနားတဲ့အိုးဆုိင္ တစ္ဆုိင္ကို
ရွင္မ, ျမင္ႏုိင္ပါေစသား
နဂါးရုပ္ ခံတဲ့
ကႏုတ္ပန္း ေဖာင္းၾကြဖလားနဲ႔
နဂါးရုပ္ ရံတဲ့
အဖုိးတန္ ပန္းစိုက္အုိးကို
ဧည့္ခန္းမွာ ပန္းစိုက္ထုိးၿပီး
ပန္းမိုးျဖာေ၀ ရြာေစခ်င္သေပါ့
အခုေတာ …
ရႊံ႕ေပ်ာ့ေပ်ာ့ကို လက္နဲ႔နယ္
ဖုတ္ၿပီးသားအုိးေတြကို
သယ္ပုိး …
သည္လိုနဲ႔မုိးခ်ဳပ္ေတာ့မွာလား
အိုးပုတ္,ခ်ိဳးရုပ္ေလးေတြ ခင္းၿပီး
တမင္းခ်က္တမ္း
ဟင္းခ်က္တမ္း ကစားၾကတဲ့
ကေလအရြယ္ ငယ္ဘ၀ကို
တကယ္ရရင္
ျပန္လုိခ်င္တယ္ ရွင္မရယ္
အျပင္မွာ …
ေကာင္းကင္ႀကီး ညိွဳးပုပ္လို႔
မုိးခ်ဳပ္ေတာ့မွာပါလား …
အို မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ မွာပါလားကြယ္။
0 comments:
Post a Comment